vrijdag 20 augustus 2021 - door Matt
De blockchain is vooral bekend als de computerarchitectuur achter Bitcoin en andere cryptocurrencies. Het is echter ook een technologie die in veel andere situaties kan worden toegepast, en die volgens deskundigen veel sectoren van de economie zou kunnen
We vertellen je in dit artikel wat de blockchain is, hoe het werkt en waar het voor gebruikt zou kunnen worden. Dat is wel zo handig wanneer je meer wilt leren over bepaalde blockchainprojecten en cryptocurrencies.
In de basis is een blockchain letterlijk een keten (chain) van blokken, maar niet in de traditionele zin van deze woorden. Wanneer we in deze situatie de woorden ‘blok’ en ‘keten’ gebruiken, hebben we het in feite over digitale informatie (het blok) die is opgeslagen in een openbare databank (de keten).
De blokken van de blockchain bestaan uit digitale informatie, welke je in de volgende drie stukken kunt opdelen:
Laten we eens wat dieper ingaan op de technische werking van de blockchain. Wanneer een blok nieuwe gegevens opslaat, wordt het toegevoegd aan de blockchain. De blockchain bestaat, zoals de naam al zegt, uit meerdere aan elkaar gekoppelde blokken. Om een blok aan de blockchain toe te voegen, moeten er echter vier dingen gebeuren.
Stap 1 – Er moet een transactie plaatsvinden
Dit spreekt vanzelf en is de eerste en belangrijkste stap.
Stap 2 – De transactie moet gevalideerd worden
Normaal is een centrale instantie verantwoordelijk voor de verwerking van nieuwe gegevens. Denk bijvoorbeeld aan Google of Wikipedia, waar een team van mensen en algoritmes informatie controleert.
In het geval van blockchain wordt deze taak toevertrouwd aan een netwerk van computers. Er zijn meerdere methodes om transacties te verifiëren, waarvan Proof of Work (PoW) en Proof of Stake (PoS) het meest gebruikt worden.
Stap 3 – De transactie moet in een blok gestopt worden
Zodra de transactie als correct is geverifieerd, krijgt zij groen licht. Het transactiebedrag, je digitale handtekening en de digitale handtekening van de ontvanger worden allemaal in een blok opgeslagen. Daar zal de transactie zich waarschijnlijk bij honderden of zelfs duizenden anderen in hetzelfde blok voegen.
Stap 4 – Het blok wordt gehashed
Zodra alle transacties in een blok zijn geverifieerd, moet het een unieke identificatiecode krijgen die een hash wordt genoemd. Het blok ontvangt ook de hash van het meest recente blok dat aan de blockchain is toegevoegd. Eenmaal gehasht, kan het blok worden toegevoegd aan de blockchain.
Wanneer dit nieuwe blok wordt toegevoegd aan de blockchain, wordt het publiek toegankelijk voor iedereen. Zo kun je bijvoorbeeld bij de Bitcoin-blockchain kijken naar de blokken die zijn toegevoegd aan de blockchain. Hier staat de datum, tijd, locatie en degene die het blok heeft toegevoegd. Op blockchain.com/explorer kan je de bitcoin blockchain opvolgen.
Zoals hierboven vermeld, moeten alle transacties op een blockchain worden geverifieerd. Deze verificatietaak, uitgevoerd door een computernetwerk, wordt ‘mining’ genoemd. Iedereen kan het Bitcoin-netwerk voorzien van rekenkracht om collectief deel te nemen aan het minen.
Wanneer iemand Bitcoins ergens heen stuurt, wordt dat een transactie genoemd. Wanneer iemand een transactie verricht in een winkel of online, wordt dit gedocumenteerd door banken, verkooppuntsystemen en fysieke ontvangstbewijzen.
Bitcoin-miners bereiken hetzelfde resultaat door transacties te groeperen in blokken en deze toe te voegen aan de Bitcoin-blockchain. De nodes houden deze blokken vervolgens bij, zodat ze in de toekomst kunnen worden gecontroleerd.
Met tot 300.000 transacties op één dag, kan het verifiëren van elk van deze transacties veel werk in beslag nemen voor de miners. Als compensatie voor hun inspanningen ontvangen miners nieuwe Bitcoins telkens als ze een nieuw transactieblok aan de blockchain toevoegen. De hoeveelheid nieuwe Bitcoins die vrijkomt bij elk nieuw blok wordt de blokbeloning genoemd.
De manier waarop het netwerk van de blockchain samenwerkt, wordt bepaald door middel van het consensus algoritme. Er zijn ontzettend veel verschillende algoritmes, waarvan Proof of Work (PoW) en Proof of Stake (PoS) het bekendst en meest gebruikt zijn.
PoW wordt het meest geassocieerd met Bitcoin, maar het wordt ook gebruikt bij andere cryptocurrencies. Het is een algoritme dat is ontworpen om transacties te bevestigen en nieuwe blokken aan de blockchain te laten toevoegen.
Bij PoW concurreren miners om als eerste een complexe wiskundige puzzel te voltooien die dat nieuwe blok zal genereren, wat betekent dat ze nieuwe Bitcoins kunnen verzamelen als beloning.
Laten we snel de voor- en nadelen van Proof of Work bekijken. Enerzijds wijzen voorstanders van dit algoritme erop dat iedereen een miner kan zijn, zolang hij maar de nodige rekenkracht heeft om zich ervoor in te zetten. Er is echter een probleem met dit argument. Naarmate de tijd verstrijkt, wordt het steeds moeilijker om Bitcoin te minen en is er, in vergelijking met een paar jaar geleden, veel meer concurrentie voor lagere beloningen.
En concurrentie betekent dat er meer rekenkracht nodig is. PoW mining verbruikt dus veel energie. Uit onderzoek van de Universiteit van Cambridge bleek dat Bitcoin meer energie verbruikt dan heel Zwitserland. Lees hier meer: het energieverbruik van bitcoin toegelicht.
PoS werkt als volgt: met Proof of Stake is de mogelijkheid om transacties te valideren niet gebonden aan jouw vermogen om die complexe puzzels op te lossen waar we het eerder over hadden. In plaats daarvan is het direct gerelateerd aan het aantal munten dat je bezit.
Laten we zeggen dat je 5% van de munten op een blockchain bezit. Met PoS zou dit betekenen dat je het recht hebt om tot 5% van nieuwe transacties te minen. Hoewel Proof of Stake veel minder energie verbruikt, kan dit financiële barrières opwerpen voor nieuwe miners.
Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste voordelen van blockchain-technologie.
Transacties op het blockchain-netwerk worden goedgekeurd door een netwerk van duizenden of miljoenen computers. Hierdoor vervalt bijna alle menselijke tussenkomst in het verificatieproces, wat resulteert in minder menselijke fouten en een nauwkeurigere registratie van informatie.
Zelfs als een computer in het netwerk een rekenfout zou maken, zou de fout maar op één kopie van de blockchain staan. Om deze fout te verspreiden naar de rest van de blockchain, zou hij gemaakt moeten worden door ten minste 51% van de computers op het netwerk - wat vrijwel onmogelijk is.
Gewoonlijk betalen consumenten een bank om een transactie te ontvangen of te verzenden, of een notaris om een document te ondertekenen. Blockchain elimineert de noodzaak van verificatie door een derde partij en daarmee de kosten die daarmee gepaard gaan.
Ondernemers moeten bijvoorbeeld kosten betalen wanneer zij betalingen met creditcards aanvaarden, omdat banken deze transacties moeten verwerken. Goed om te weten: Bitcoin daarentegen heeft geen centrale autoriteit en kent vrijwel geen transactiekosten als er gewerkt wordt met second layer toepassingen zoals het Lightning network.
De blockchain slaat geen informatie op in een centrale locatie. In plaats daarvan wordt de blockchain gekopieerd en verspreid over een netwerk van computers. Elke keer dat een nieuw blok wordt toegevoegd aan de blockchain, werkt elke computer in het netwerk zijn blockchain bij om de verandering weer te geven.
Door deze informatie te verspreiden over een netwerk, in plaats van op te slaan in een centrale database, wordt de blockchain moeilijker te veranderen. Als een kopie van de blockchain in handen van een hacker zou vallen, zou slechts één kopie van de informatie, in plaats van het hele netwerk, worden aangepast.
De afwikkeling van transacties via een centrale autoriteit kan tot enkele dagen in beslag nemen. Als je bijvoorbeeld op vrijdagavond geld naar het buitenland overmaakt, is de kans groot dat dit pas op maandag of dinsdag bij de ontvanger op de rekening staat.
Terwijl financiële instellingen tijdens kantooruren werken, vijf dagen per week, werkt de blockchain 24 uur per dag, zeven dagen per week. Transacties kunnen in ongeveer tien minuten worden afgehandeld en kunnen al na een paar uur als veilig worden beschouwd. Transacties die over een second layer toepassing lopen zoals Lightning kunnen vaak al binnen 1 of enkele seconden worden uitgevoerd.
Veel blockchain-netwerken werken als openbare databases, wat betekent dat iedereen met een internetverbinding een lijst van de transactiegeschiedenis van het netwerk kan bekijken.
Hoewel de gebruikers toegang hebben tot de details van de transacties, hebben zij geen toegang tot de identificatiegegevens van de gebruikers die deze transacties verrichten. Het is een veel voorkomende misvatting dat blockchain-netwerken zoals Bitcoin anoniem zijn, terwijl ze in feite alleen vertrouwelijk zijn.
Met andere woorden, wanneer een gebruiker openbare transacties verricht, wordt zijn unieke code (een public key genoemd) opgeslagen op de blockchain, in plaats van zijn persoonlijke informatie (zoals voor- en achternaam). Bij de crypto exchange is dit adres vaak wel gekoppeld aan een voor- en achternaam.
Disclaimer: beleggen is altijd risicovol. Bescherm steeds jouw vermogen door risico's te spreiden.
Download hier meteen het meer dan 150 pagina's tellende e-book "Bitcoin & crypto uitgelegd".
