Virtuele munten, reële risico's. De enige garantie in crypto is het risico.
Waarschuwing
Je bent hier: Home > Cryptocurrency > Hard Fork
In elke wereld kan er sprake zijn van meningsverschillen. Deze verschillen kunnen vervelend zijn, maar kunnen ook uitgroeien tot een aantrekkelijk, nieuw project. Dit is in het kort hoe we een hard fork kunnen omschrijven. Door de jaren heen zijn er op verschillende van de grote cryptocurrencies zogenaamde hard forks verschenen. Het ging hierbij onder meer om Bitcoin Cash of Bitcoin Gold bij Bitcoin en in een meer recent verleden om Ethereum Metropolis, een hard fork op Ethereum.
Bij een hard fork is er in tegenstelling tot bij een soft fork veelal sprake van een versoepeling van de bestaande regels waardoor een nieuw project zomaar eens over een groter potentieel kan beschikken dan het origineel. Onrechtstreeks kan een hard fork van met name Bitcoin ook de koers van deze laatste aanzienlijk beïnvloeden. De introductie van een zogenaamde hard fork brengt dan ook enkele zeer interessante mogelijkheden met zich mee.
Verschillende begrippen binnen de wereld van de cryptocurrencies bezorgen heel wat mensen hoofdpijn. Dit geldt eveneens voor het begrip 'hard fork'. Dit heeft alles te maken met het feit dat je eerst precies moet weten hoe de blockchain werkt. Met ingang van het jaar 2011 werd er voor gekozen om de maximale blockgrootte bij Bitcoin in te stellen op 1 MB. Dit zorgde er voor dat de regels strenger werden gemaakt. Er was in deze situatie (in tegenstelling tot wat de naam laat vermoeden) geen sprake van een hard fork, maar wel van een soft fork. Dit komt omdat de doorvoering van de nieuwe regel er voor zorgde dat oude nodes die niet wilden upgraden in de problemen kwamen. Bij een hard fork kan een dergelijke situatie zich niet voordoen.
Een concreet voorbeeld van een hard fork zou kunnen zijn wanneer men er voor zou kiezen om de standaard maximale grootte van een block van 1 MB te verhogen naar 2 MB. In deze situatie worden de regels niet strenger, maar net soepeler gemaakt. Dit komt omdat de nieuwe situatie heel wat extra mogelijkheden met zich meebrengt ten opzichte van het verleden. Op het ogenblik dat nodes er voor kiezen om niet te upgraden betekent dit wel dat ze de nieuwe richting die Bitcoin inslaat niet gaan kunnen volgen. De nieuwe opgelegde regels contrasteren namelijk met de maximale grootte van 1 MB die door deze nodes nog altijd wordt gehanteerd. Het verschil in mening tussen wat nu precies de meest interessante versie is zorgt er voor dat de blockchain als het ware in twee wordt gesplitst. De hard fork gaat dan door het leven als een op zichzelf staand project waardoor de keuze bij de investeerder komt te liggen.
Een splitsing van de blockchain onder de vorm van een hard fork komt er in principe uitsluitend op het ogenblik dat er sprake is van een verschil in meningen. Dit betekent in de praktijk dat een hard fork er niet altijd voor moet zorgen dat er een compleet nieuw project op touw wordt gezet. Het is bijvoorbeeld eveneens mogelijk dat iedereen het er in het netwerk over eens is dat er een bepaalde update plaats moet vinden. Indien deze algemeen wordt geaccepteerd uit een hard fork zich dan ook niet onder de vorm van een afsplitsing, maar wel als een upgrade van een bestaande cryptocurrency. Op deze manier wordt de crypto in kwestie namelijk verbeterd waardoor ze zomaar een mooiere toekomst tegemoet kan gaan.
Het is belangrijk om te begrijpen dat een hard fork niet zomaar eenzijdig tot stand kan komen. Vooraleer er een hard fork kan ontstaan is het zo dat elke gebruiker die het netwerk ondersteunt een stem moet uitbrengen. Het gaat hierbij in het bijzonder om de zogenaamde miners en nodes. Het uitbrengen van hun stem doen ze uiteraard niet op een vergadering of iets dergelijks, maar wel door er al dan niet voor te kiezen om de nieuwe software te installeren. Doet men dit, dan gaat men akkoord met de aanpassingen. Wordt er trouw gebleven aan de bestaande principes? Dan wordt er niet over gegaan tot het installeren van de nieuwe software versie. Voor de gebruiker zelf verandert er in principe niet zoveel, althans tot op het ogenblik dat het aantal voorkeurstemmen een cruciaal punt bereiken.
Bovenstaande betekent uiteraard niet dat alle stemmen die plaatsvinden zomaar in de prullenmand gegooid worden, in tegendeel. Op het ogenblik dat bijvoorbeeld Bitcoin XT voor 75 procent deel zou uitmaken van het netwerk zal er na een termijn van 14 dagen voor worden gekozen om de nieuwe software de voorkeur te geven. Dit betekent dat in deze situatie de oude blockchain zal komen te verdwijnen. Wist je bovendien dat je ook zelf als (kleine) gebruiker mee kan stemmen? Dat kan je doen door de officiële Bitcoin (of bijvoorbeeld Bitcoin XT) client te downloaden en een zogenaamde 'full node' op te zetten. Je dient er wel rekening mee te houden dat deze de klok rond moet blijven aan staan en geconnecteerd moet blijven met het netwerk.
In vergelijking met een zogenaamde soft fork kunnen we alleen maar concluderen dat een hard fork risicovoller is. Op het ogenblik dat er aanpassingen aan de software gebeuren welke niet achterwaarts compatibel zijn met de voorgaande versies betekent dit dat elke gebruiker van de blockchain zal moeten upgraden naar de nieuwste versie. Gebeurt dit niet, dan zullen de nieuwe blokken die aan de blockchain worden toegevoegd niet langer geaccepteerd worden. De introductie van een hard fork brengt echter niet alleen risico's met zich mee, er gaat ook een niet onbelangrijk potentieel in schuil. Bovendien kan de creatie van een hard fork zomaar de bestaande (oudere) variant een boost geven waar elke investeerder in cryptocurrencies op zijn of haar beurt terug van kan profiteren. Ondanks het feit dat een hard fork dus zeker bepaalde, niet onaanzienlijke risico's met zich meebrengt kan je er ook absoluut een financieel voordeel uit halen.
Download hier meteen het meer dan 150 pagina's tellende e-book "Bitcoin & crypto uitgelegd".
